Ποιά είναι η υποχρεωτική ασφάλιση σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία;
Σύμφωνα με το νόμο 4926/2022, ολα τα πλοία αναψυχής και τα τουριστικά επαγγελματικα ημερόπλοια Ο.X < 300 GT υποχρεούνται να εχουν την ελάχιστη προβλεπόμενη κάλυψη Αστικής Ευθύνης για σωματικές βλάβες ή θάνατο, υλικές ζημιές και πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία συνιστά ναυτικό ατύχημα.
Ο πλοιοκτήτης ή ο εφοπλιστής πλοίου αναψυχής ή επαγγελματικού τουριστικού ημερόπλοιου, υποχρεούται να διαθέτει ασφάλιση σε ισχύ, σύμφωνα με τις παρ. 2 και 3, για την κάλυψη των αναφερόμενων κινδύνων και απαιτήσεων που ανακύπτουν κατά την εκτέλεση πλόων, τον ελλιμενισμό και την αγκυροβολία. Η ύπαρξη της απαιτούμενης ασφάλισης, αποδεικνύεται από ένα ή περισσότερα πιστοποιητικά, στην ελληνική ή αγγλική γλώσσα, τα οποία κατέχονται επί του πλοίου.
Ορίζεται πλαίσιο υποχρεωτικής ασφάλισης πλοίου αναψυχής ή επαγγελματικού τουριστικού ημερόπλοιου ολικής χωρητικότητας μικρότερης των 300 gt για την κατ΄ ελάχιστον κάλυψη της αστικής ευθύνης για σωματικές βλάβες ή θάνατο, υλικές ζημιές και πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης από πρόσκρουση, σύγκρουση, ναυάγιο ή οποιαδήποτε άλλη αιτία συνιστά ναυτικό ατύχημα, ως εξής:
α. Για τα πλοία αναψυχής, ισχύουν τα κάτωθι, ελάχιστα, όρια κάλυψης, ανά αναλαμβανόμενο κίνδυνο:
αα. αστική ευθύνη για θάνατο ή σωματικές βλάβες επιβαινόντων και τρίτων: εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ, ανά πρόσωπο και επτακόσιες χιλιάδες (700.000) ευρώ, ανά συμβάν και δύο εκατομμύρια εκατό χιλιάδες (2.100.000) ευρώ συνολικά για όλη την περίοδο ασφάλισης,
αβ. αστική ευθύνη για υλικές ζημιές επιβαινόντων και τρίτων: εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ, ανά συμβάν και τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες (450.000) ευρώ συνολικά για όλη την περίοδο ασφάλισης,
αγ. αστική ευθύνη για πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης: εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000 ) ευρώ, ανά συμβάν συμβάν και τετρακόσιες πενήντα χιλιαδες (450.000) ευρώ συνολικά για όλη την περίοδο ασφάλισης.
β. Για τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια, ισχύουν τα κάτωθι, ελάχιστα, όρια κάλυψης, ανά αναλαμβανόμενο κίνδυνο:
βα. αστική ευθύνη για θάνατο ή σωματικές βλάβες επιβαινόντων και τρίτων: εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ, ανά πρόσωπο και ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλίαδες (1.500.000) ευρώ, ανά συμβάν και τέσσερα εκατομμύρια πεντακόσιες χιλιάδες (4.500.000) ευρώ συνολικά για όλη την περίοδο ασφάλισης,
ββ. αστική ευθύνη για υλικές ζημιές επιβαινόντων και τρίτων: εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) ευρώ, ανά συμβάν και τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες (450.000) ευρώ συνολικά για όλη την περίοδο ασφάλισης,
βγ. αστική ευθύνη για πρόκληση θαλάσσιας ρύπανσης, εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000 ) ευρώ, ανά συμβάν και τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες (450.000) ευρώ συνολικά για όλη την περίοδο ασφάλισης.
Τα πλοία αναψυχής και τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια ολικής χωρητικότητας ίσης ή μεγαλύτερης των 300 «Ο.Χ.» (gross tonnage/gt), υπάγονται στο καθεστώς ασφάλισης του π.δ. 6/2012 (Α΄ 7).
Ποια σκάφη αφορά ;
Για την εφαρμογή του νόμου, οι όροι που χρησιμοποιούνται έχουν την ακόλουθη έννοια:
α. «Πλοίο αναψυχής»: Το σκάφος ολικού μήκους άνω των επτά (7) μέτρων, ιστιοφόρο ή μηχανοκίνητο, με κύρια κατά προορισμό χρήση την εκτέλεση ταξιδιών αναψυχής, βάσει της γενικής κατασκευής του.
β. «Ιδιωτικό πλοίο αναψυχής»: Το πλοίο αναψυχής, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως ιδιωτικό, σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους της σημαίας που φέρει και χρησιμοποιείται για ιδιωτικούς σκοπούς, και όχι για οποιαδήποτε
εμπορική ή κερδοσκοπική δραστηριότητα, υπό την επιφύλαξη της παρ. 6 του άρθρου 3.
γ. «Επαγγελματικό πλοίο αναψυχής»: Το πλοίο αναψυχής, το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως επαγγελματικό, σύμφωνα με το δίκαιο του κράτους της σημαίας που φέρει, για την εκμετάλλευση του οποίου συνάπτεται σύμβαση ολικής ναύλωσης, υπό την επιφύλαξη της παρ. 6 του άρθρου 3. Το επαγγελματικό πλοίο αναψυχής είναι μεταφορικής ικανότητας έως και σαράντα εννέα (49) επιβατών και διαθέτει επαρκείς και κατάλληλους χώρους ενδιαίτησης, ειδικά για τους επιβάτες.
δ. «Επαγγελματικό Τουριστικό Ημερόπλοιο»: Το επαγγελματικό μικρό σκάφος μεταφοράς επιβατών, κατά την έννοια του Γενικού Κανονισμού Λιμένα υπ’ αριθμ. 23, όπως εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. 2122/01/2000/ 11.2.2000 απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας (Β΄ 231), ή το πλοίο αναψυχής ή το επιβατηγό τουριστικό πλοίο το οποίο εκτελεί περιηγητικούς πλόες, περιορισμένης χρονικής διάρκειας, με σκοπό τη θαλάσσια περιήγηση ή τη λήψη θαλασσίου λουτρού, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις του άρθρου 10.
Ανεξάρτητα από το μήκος τους, τα παραπάνω ισχύουν και για όλα τα ταχύπλοα σκάφη.
Ταχύπλοο σκάφος: Κάθε μηχανοκίνητο σκάφος αναψυχής το οποίο είναι ιδιωτικής χρήσης ή εκμισθώνεται ή χρησιμοποιείται από τον εκμισθωτή και
α) Ανεξάρτητα από τον τύπο ή και το υλικό κατασκευής του φέρει:
- εξωλέμβια μηχανή συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 30 Ηp ή - εσω/εξωλέμβια μηχανή ή εσωλέμβια βενζινομηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 40 Ηp ή
- εσωλέμβια πετρελαιομηχανή πάνω από 70 Ηp ή
β) Είναι πνευστού τύπου (φουσκωτό) στο σύνολό του ή μέρος αυτού ή ανεξάρτητα από το υλικό κατασκευής του είναι διπλής ή πολλαπλής γάστρας ή γάστρας τύπου V και φέρει:
- εξωλέμβια μηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 15 Ηp ή
- εσω/εξωλέμβια μηχανή ή εσωλέμβια βενζινομηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 40 Ηp ή
- εσωλέμβια πετρελαιομηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 50 Ηp ή
γ) Ανεξάρτητα από τον τύπο ή το υλικό κατασκευής του φέρει μηχανή μέγιστης συνεχούς ιπποδύναμης πάνω από 15 Ηp και έχει σύστημα πρόωσης με υδραυλική αντίδραση (water iet).
Ταχύπλοο επίσης θεωρείται το θαλάσσιο μοτοποδήλατο και το Ηοver Craft η έννοια των οποίων δίνεται στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα (σ.σ. δηλαδή στον υπ' αριθμό 20).
